Voor de MAMA...
9 maanden geleden had ik het al eens vrij uitgebreid gehad over het fulltime kolven en een deel van de ongemakken hiervan.
Maar nu... Vandaag kolf ik exact 17 maanden lang aan dat ritme. Nog steeds 3 tot 4 maal per dag hang ik vast geketend aan dat ding, nog steeds is de berg afwas even groot ervan en ondertussen kan ik aanhalen dat ik op de gekste plaatsen heb gekolfd, MAAR NOOIT of te nooit op het toilet! Dames; sta hierboven, al is het uit principe!!
Hoe langer hoe meer merk ik echter op dat er meer en meer onbegrip komt vanuit verschillende hoeken. De meest gestelde vraag is "hoe lang ik dit nog wil blijven doen". De vraag "hoe ik het kan blijven volhouden" komt op een mooie 2de plaats en de bronzen medaille is voor "doet het pijn" . Die laatste zal ik onmiddellijk beantwoorden, NEE het doet geen pijn, tenzij...
Wat is pijn? Soms kan je ongemakken krijgen die pijnlijk zijn ja, of de emotionele pijn... Ook niet te onderschatten...
Onderstaand kwam ik onlangs tegen en ook al ben ik geen wereldverbeteraar, ik kan het maar proberen om er meer begrip voor te verkrijgen!
VOOR DE MAMA die ervan droomde om haar kindje borstvoeding te kunnen geven maar het niet kon
VOOR DE MAMA die haar kindje achter moet laten in het ziekenhuis
VOOR DE MAMA waarvoor 10min kolven als een eeuwigheid lijkt
VOOR DE MAMA die hulpeloos raad aan de lactatiedeskundige vraagt
VOOR DE MAMA waarvoor het lijkt dat ze het huis niet uitkan, want tegen de tijd dat ze klaar is met kolven, douchen, eten geven en pampertje verwisselen is het alweer tijd om opnieuw te kolven
VOOR DE MAMA die 2* per nacht haar wekker dient te zetten om te kolven
VOOR DE MAMA die het blaartje niet had gezien op haar tepel en nu druk aan het googlen is of ze wel melk met een druppel bloed kan geven
VOOR DE MAMA die huilt onder een hete douche omdat er een verstopping is en geen warmte of massage lijkt te helpen
VOOR DE MAMA met een onderproductie, die haar lichaamsgewicht aan havermout, fenergiek en noten zit binnen te werken in de hoop toch maar meer te kunnen produceren
VOOR DE MAMA die worstelt met de pijn en de ellende van een mastitis
VOOR DE MAMA die in haar auto kolft en wenste dat ze getinte ruiten had
VOOR DE MAMA die bruin bier drinkt omdat het hét geheim zou zijn om 'de poorten open te zetten' qua stroming maar vanwaar we eigenlijk weten dat het stiekem voor zichzelf is ondertussen
VOOR DE MAMA die in de pauzekamer kolft, ondertussen in verlegenheid gebracht door het geluid van de pomp
VOOR DE MAMA die tijdens de vakantie meermaals per dag enkel kan luisteren hoe anderen herinneringen maken vanuit een verborgen hoekje
VOOR DE MAMA die rekening houdt met welke kledij ze aandoet om niet naakt te moeten zitten
VOOR DE MAMA die na afloop blij is dat er niet gemorst is of verspild wordt door de baby
VOOR DE MAMA die niet tegen haar partner probeert te schreeuwen wanneer hij de melk verprutst heeft
VOOR DE MAMA die voelt alsof al haar energie ten koste gaat van de binding met haar zuigeling
VOOR DE MAMA die instant jaloers is wanneer ze een andere mama ziet borstvoeding geven
VOOR DE MAMA die zich afvraagt of ze de juiste beslissing heeft genomen
VOOR DE MAMA die noodgedwongen haar kindje even moet laten wachten dankzij de kolf
VOOR DE MAMA die moeite heeft om uiteindelijk af te bouwen
VOOR DE MAMA die noodgedwongen haar supermacht heeft opgegeven.
En of je nu 10 dagen, weken, maanden of jaren kolft, DOE JE EIGEN DING! Weet dat je doet wat het beste lijkt voor je, weet dat je niet alleen bent en weet dat jullie van elkaar houden.
Wat we onbaatzuchtig doen voor onze baby's is mooi. Je arbeid van liefde gaat niet onopgemerkt voorbij en als we naar ons kindje kijken beseffen we weer dat het helemaal niet zo erg is.
Wanner ik mezelf volgende keer weer even in twijfel trek, door mezelf of door opmerkingen en (flauwe) grapjes van anderen bedenk ik me bovenstaande weer even en kan ik er weer tegenaan.
En tot slot; de antwoorden op de meest gestelde vragen:
1. Ik ga niet stoppen vlak voor de winter. De eerste winter is onze Lona perfect doorgekomen, deze hopelijk ook. Aangezien het WHO advies 2 jaar is gaan we alvast proberen er nog een dik half jaar aan vast te knopen! Dus nu iedereen het weet wil ik deze vraag niet meer horen 😃
2. Ik kan het volhouden omdat er wel mensen zijn die me steunen. Mijn echtgenoot en kinderen, naaste familie, vrienden en collega's. DANK JULLIE WEL hiervoor! (en tot slot: ik mag er geen reclame voor maken maar een tabletje motilium doet ook wonderen 😎)
