Een ongeluk is snel gebeurd
Een ongeluk is snel gebeurd...
1 komt niet alleen...
En ga zo maar door.
Allemaal gezegdes en clichés voor als "het lot" je treft.
Het begon met de nacht van donderdag op vrijdag en de mysterieuze val van de trap. Geen idee hoe of wat maar ineens miste ik de laatste 4 treden en lag ik languit op de grond.
Met helse pijn in mijn voet en met mijn dikke buik kreeg ik het wel benauwd dus na wat geregel op naar spoed!
RX toonde aan dat er gelukkig niets gebroken was maar de zware kneuzing deed hoe dan ook niet minder pijn.
Daarna volgde de controle voor "Sammeke". Aangezien ik haar ondertussen wel al weer voelde bewegen was ik al wat gerustgesteld maar de CKG leverde toch de verlossende opluchting. Het personeel in CHC Rocourt heeft zijn lach waarschijnlijk moeten inhouden voor mijn puike prestatie op krukken maar ja, elders opende het wel best veel deuren :-)
Gezien het stappen praktisch onmogelijk was dit weekend was ik zo gezegend met mijn mannen! Lief en behulpzaam waren ze me aan het "verplegeren" zoals Miromans het zo lief omschreef.
Helaas kwam hier maandag abrupt een einde aan...
Taxi mama ging Miromans van school halen en bij aankomst hier werd al meteen duidelijk dat niemand bepaald vrolijk was. Miromans had namelijk een accident voor op school en heel wat pijn.
Superheld Niels to the rescue en op zijn advies wederom naar spoed want ja, na 12 jaar werken in de psychiatrie en het feit dat het over je eigen kind gaat maakt dat ik niet meer in staat ben de poreusheid van botten in te schatten!
Eens aangekomen werd al snel duidelijk dat het niet om niets ging en de RX bevestigde de vermoedens al... Een gebroken sleutelbeentje. Erg frequent voorval bij kinderen (oh ja?) maar zeker niet minder pijnlijk daarom. Miro was echter verschrikkelijk dapper en stoer en kreeg als "beloning" een waar ridderharnas voor de komende 3 weken alleen... Na 3u heeft hij er reeds een haat/liefde verhouding mee :-) benieuwd hoe die gaat evalueren...
Mijn naaste omgeving heeft dus de afgelopen dagen heel wat in de bres moeten springen, waarvoor dank!!! Ik denk nl dat onze engelbewaarder even een moment van onoplettendheid had :-)