Het leed dat oorbellen heet....
Enige tijd geleden werd ik vroeger dan verwacht geconfronteerd met een girly girl gegeven, namelijk oorbellen! In mijn roze bubbel ging onze Lona er nooit achter vragen, of toch niet tot ze 18 was en dan gelijk om een neuspiercing en tattoo of zo vragen... Maar Lona zou Lona niet zijn als ze me niet bleef verbazen. En zo geschiedde enkele weken geleden en vandaag maar weer eens een grote verrassing.
Ik wist niet goed of ze er al gereed voor was met haar weinige jaartjes op de teller. Ze zeurde er dagelijks om maar ja, zoals ik vele van jullie heb geantwoord zou ze ook doodgraag een pandabeer of leeuw in de tuin willen dus ja, vraag bleef of ze echt gaten door der oren geschoten wou krijgen....
Ik poste dus via Instagram een poll om het gedacht van menige andere mama's te horen. Meer dan 70% vond het kunnen en gelukkig was er dan ook Nathalie alias www.instagram.com/sproetje86 . Zij kwam even tussendoor melden dat het beter is de oortjes te laten piercen dan te schieten. Huh wat? Door zo'n all over getatoeëerde man vol piercings en toestanden? Jip, die dus, in zo'n hippe zaak vol stretchers en doodskoppen liefst ook nog! Ik moet eerlijk bekennen dat ik er me wat vragen bij stelde en dat ik eerder uit nieuwsgierigheid op zoek ging via dr google dan uit echte interesse maar al gauw stond ik helemaal achter het idee!
Waarom? Nou, kort samengevat omdat het veel, heel veel beter is!
- Om te beginnen wordt er bij het schieten een relatief bot voorwerp met hoge kracht door het weefsel geperforeerd. Het weefsel scheurt hierdoor en dit bemoeilijkt de heling. Het piercen gebeurt met een scherpe naald en zorgt voor beduidend minder weefselbeschadiging. Bijgevolg is dit minder pijnlijk voor het kind en gaat de heling sneller met minder risico's op complicaties.
- Piercen gebeurt volledig steriel, hetgeen niet het geval is met een schietpistool daar dit laatste niet mogelijk is om te steriliseren.
- De oorbellen die aangebracht worden met een pistool hebben een beperkte vaste lengte waardoor er geen rekening gehouden wordt let zwelling en de verzorging ervan.
- Er is geen kwaliteitsgarantie van het aangebrachte juweel bij het schieten. Piercingshops zijn verplicht om te werken met hoogwaardige materialen.
- Het is onmogelijk om oorbellen zeer precies te plaatsen tijdens het schieten waardoor de oorbelletjes dikwijls schuin staan. Bij het piercen is een zeer specifieke plaatsing perfect mogelijk.
Met deze info ging ik dus op pad en kwam ik uit bij Wesley van www.abraxas3600.be
Awel se, deze kerel verdient een dikke pluim! Hij is net als ik een nachtverpleger in de psychiatrie, dat schept natuurlijk al wat vertrouwen want je hebt al een gemeenschappelijk raakvlak :-) Hij stelde al dadelijk duidelijk zijn eisen aan eerste oorbellen en het zetten ervan.
Zo zet hij ze niet tegen de zin van het kind en al zeker niet onder dwang! Top, kon ik me helemaal in vinden. Dan de oorbel zelf; ik opteerde de kroontjes maar hij niet, teveel hoekjes en kantjes aan die overal aan haken kunnen blijven... Oh ja, daar had ik weer niet aan gedacht natuurlijk! Top, deze man heeft ervaring! Het werden kleine ronde glitterbolletjes die amper zichtbaar zijn. Goede keuze!!
Op naar het plaatsen, even acclimatiseren en ze was vertrokken. Over de perfecte positieplaatsing is dus geheel niet gelogen! Het duurde wel een kwartier voor we beide vonden dat ze precies goed zaten. Dus comfortabele houding, ontsmetting, kom en hier kwam de naald... en de traantjes. Op zich waren de traantjes even snel weg als dat ze gekomen waren maar het maakte wel dat oorbel nr 2 een dikke no go werd.
Hoewel de tranen snel weg waren was de zin in oorbellen dat gelijk ook. Wat ik ook probeerde, ik kreeg haar niet omgepraat noch omgekocht. Gelukkig stond naast haar een piercer met engelengeduld die ervoor zorgde dat ik wel rustig kon blijven en niet zei van 'kom; vlam die tweede er gewoon door'... Een half uur later, een merci chocolade en wat zakdoeken vol snot verder keerde ineens het tij en mocht ikzelf wel de 2de oorbel zetten van haar. Tenminste, dat dacht ze; ik frummelde wat door haar haartjes en terwijl zette de piercer met een indrukwekkende kalmte maar uiterst handig en snel de oorbel.
1 minuut later stond ze met rode waterige ogen te blinken voor de spiegel en was ze trotser dan trots! De plaatsing was al snel vergeten en met een glimlach op haar mondje liep ze zingend naar buiten!
In mijn ogen heeft het piercen als grote nadeel dat het niet even knallen en klaar is maar dit feit weegt totaal niet op tegen alle andere voordelen die het met zich meebrengt en Lona, Lona kan met trots vertellen dat ze 2 echte piercings heeft!