"Het mysterie van Kiewit" (Kosteloze familiespeurtocht)
Regelmatig krijg ik van collega mama's de vraag wat wij zoal doen met de kinderen. Niet dat wij zoveel speciaal doen, integendeel.... Zoals ik in een eerdere blog reeds aanhaalde doen we graag dingen buiten (als het weer het toelaat) en als ze dan nog kosteloos zijn is het helemaal plezant! Ik vroeg dus aan de kinderen wat zij als eerste wouden doen voor een blogje over te schrijven. Lang moesten ze niet nadenken en al snel waren we (weeral) in de Kiewitse bossen terug te vinden op zoek naar gouden keien (die ze al allemaal weten liggen maar kom...)
Maar laat ons beginnen bij het begin, op de speeltuin van Domein Kiewit aan de rode brievenbus! Daar begint de tocht door het verleden die je heel wat kennis verschaft over het verleden van Kiewit, iets wat vooral ik boeiend vond!
Doorheen het bos volg je (de soms wel wat moeilijk te vinden) gouden kasseien. Deze leiden je via de mooiste plekjes naar verschillende opdrachten. Op zich is de 2,5km tocht naar mijn bescheiden mening voornamelijk voor iets wat kleinere kinderen qua opdrachten (lees 4 tot 8 jarigen ongeveer) maar uiteraard is ze voor iedere leeftijd leuk!
Ondanks het feit dat we de tocht al vaak hebben gedaan blijft het in de herfst toch specialer. Het ligt misschien deels aan het feit dat ik verliefd ben op het herfstzonnetje dat het bos op zijn mooist laat zien. De miljoenen blaadjes op de grond, de verschillende kleuren rondom je en de ontelbare paddestoelen... Hemels!
In totaal zijn er 5 opdrachtjes uit te voeren om aan de code te raken om het mysterie te ontrafelen. Sommige liggen wat dichter bij elkaar, anderen wat verder. Tussendoor wandel je over paadjes, langs de (droge) vijvers en tussen de Galloway runderen (met wat geluk). Nadeel van de runderen is dat ze soms een 'Limburgse vlaai' achter laten en je deze dan ook te pas en te onpas aan je schoenen kan terug vinden maar verder zijn ze super geweldig om te zien (maar deze keer dus onzichtbaar)
Wanneer het mysterie ontrafelt is kan je een mooie foto doormailen en krijgen de kids nog een tof aandelen per post opgestuurd. Dit mogen de mijne niet meer doen uiteraard want dan hadden we al een hele collectie. Als tegenprestatie gaan we meestal wel nog een ijsje eten, de diertjes bezoeken en spelen op het speeltuintje. Want eerlijk is eerlijk. Dit is even leuk als de speurtocht en verdient ook een vermelding in deze blog!
Domein Kiewit; als kind groeide ik op met jullie in mijn tuin, er is dan ook geen plaatsje wat ik niet ken in het domein. Vroeger croste ik door het bos om een ijsje te halen of als puber om de korte (en engste!) weg naar huis te nemen. Het mag gezegd worden dat er de laatste tijd heel wat inspanningen gedaan zijn om het aantrekkelijker te maken. De workshops, activiteiten, verschillende wandel/speurtocht-routes enz. Mijn kinderen vinden het fantastisch! En ik? Ik geniet gewoon verder, al 35 jaar lang... Tot morgen op de dierenwijding!