Ik zeg u geen tot ziens maar vaarwel KIND & GEZIN
Twee en een half jaar geleden heb ik zeer vaak gezegd dat ik hoopte dat we 2 jaar verder zouden zijn. Dat we dan zekerheden in het leven zouden hebben omtrent Lona's aandoening en de miserie achter de rug zou zijn. Twee en een half jaar later kijk ik nu terug. Op een indrukwekkend parcours met veel ups maar ook dalen. Ik kijk terug en bedenk me hoe naïef ik eigenlijk was om te denken dat de zekerheden vanzelf zouden komen en de miserie in het niets zou oplossen. Ik heb leren aanvaarden dat wanneer ik eindelijk een zekerheid te pakken heb Moeder Natuur wel een nieuwe verrassing uit haar mouw weet te schudden en er weer een hele boel onopgeloste vragen bijkomen.
Gelukkig heb je in het leven wel bepaalde zekerheden die niet veranderen.
Neem nu Kind & Gezin. Een gevreesde plek voor vele jonge mama's lees ik weleens via collega bloggers. Een plek waar nogal eens kritiek moet geslikt worden of een leugentje om best wil niet vermeden wordt. "Waarom" hoor ik je nu al denken, wetend dat alle jonge mama's hier een eigen antwoord op kunnen invullen. Standaard richtlijnen, regeltjes die in acht worden genomen en ongevraagd advies dat rond je oren slingert zijn maar een tal van opmerkingen die ik de afgelopen tijd gehoord en of gelezen heb. Onbevoegdheid en onwetendheid, big farma en eigenwijsheid volgen spoedig in dit rijtje. Helaas, ook hier komt dus heel vaak de "momshaming" terug, het woord van 2018 wat mij betreft.
De uitzondering bevestigt de regel.
Maar het mag gezegd worden; Wij hadden een TOP bureau; Waar iedereen meedacht op moeilijke momenten en waarop men mij wist gerust te stellen op de mindere. Waar ze ons kenden en waar ze niet vies waren van een complimentje (of 10). Waar ze eerlijk en rechtuit waren maar ten alle tijde opbouwend en respectvol. Waar oprechte interesse nog voorop stond en een rij supporters erachter, net geen pompons in de lucht zwierend. Niet moeilijk dat zelfs Lona er graag kwam!
En eerlijk is eerlijk; nu Lona er is afgestudeerd (uiteraard ook met glans en onder de steevaste benaming "wonderkindje") besef ik dat ik de visites best wel ga missen. Geen verpleegkundige meer die mij ook al als klein baby'tje heeft opgevolgd en geen arts meer die Lona op haar eigen commando onderzoekt nadat ze met een vrolijke "bonjour" is binnen gewandeld om in haar oren te laten kijken en haar tanden te showen. Geen twijfels tussen de soep en de patatten meer bespreken en geen bevestiging van een goede gewichtscurve meer krijgen, die ik oh zo nodig had iedere keer...
Het is definitief gedaan, over en uit.
Uit de grond van mijn hart kan ik dan ook hun allemaal enkel en alleen nog bedanken! Kind & Gezin Zonhoven; jullie zijn een voorbeeld voor andere bureau's! Doe zo verder, blijf naast het kind ook de ouders en brusjes centraal plaatsen zoals jullie altijd deden en blijf aub met even veel enthousiasme verder werken! Mogen er nog vele gelukkige (mini)mensen bij jullie naar buiten stappen! Net als wij deden...
