Limburg, het fietsparadijs?!

26-04-2019

2 jaar geleden was ik er rotsvast van overtuigd dat ik een voorzitje wou op mijn fiets. Eentje met alles erop en eraan dus incl. slaaprol en windscherm. Zo geschiedde....
Echter had niemand me verteld dat er amper nog te trappen viel met zo'n ding aan je stuur. De eerste rit was dus van korte duur en mijn knieën verkleurden al snel blauw.
Via een bekende tweedehandssite ging ik dan maar op zoek naar een mamafiets want Dr Google had me weten te vertellen dat dit DE ideale oplossing was! Al snel vond ik een leukerd en ik besloot hem over te kopen en een nieuw leven met hem te starten.

What was I thinking ???

De proefrit van enkele minuten verliep wel redelijk OK maar eens ik later de 3 kilometer voorbij was merkte ik toch wel dat ik heel wat steviger moest trappen dan met mijn oude vertrouwde 'Ludootje'. Om niet te zeggen dat ik al halfdood was...

Dus zo gebeurde het dat de fiets(en) in de zomer van 2017 meer in de garage stonden dan me lief was en ik vaker de auto nam dan waarvoor Moeder Natuur stond te springen. Zo'n zonde maar ik vond er echt niets leuk meer aan op deze manier want ik geraakte met mijn zwaargewicht amper vooruit.
Aangezien mijn Instagram nog lang niet op poten stond en het nog niet ingeburgerd was om raad te vragen aan collega mama's besloot ik nogmaals op Dr. Google te kijken wat de alternatieven waren.
Een mama stuur, een achterzitje enz enz maar beide zag ik niet echt zitten. Tot ik de tip las om de zadel lager te zetten en als een man op te stappen.
Dat vond ik het proberen wel eens waard en godzijdank; het werkte!! Helemaal top zou ik het echter niet noemen maar soit, het was tenminste wel een haalbare kaart. Lona tussen mijn armen zien en horen maakte het feit dat ik me een reus op een driewieler voelde meer dan goed maar lange fietsritten zaten er niet in. Van en naar school, naar mijn ouders of de speeltuin ging perfect maar daar stopte het ook bij.

De volhouder wint blijkt weer.

Nu het weer wat mooi weer werd haalde ik mijn Harley Trapson uit zijn stal en blies het stof ervan af. We vertrokken onder een stralende blauwe hemel en er was geen zuchtje wind te bekennen. Ideale omstandigheden, zou je denken...
Ondanks het feit dat Lona schommelt rond de 12kg en 93cm past ze nog perfect in het stoeltje maar stil zitten zat er niet meer in. Ik hield de hele baan mijn stuur angstvallig vast en madam kon haar grijpgrage handen niet bedwingen en mijn loeiharde dingdong bel liet zich (onder invloed van haar) quasi de gehele baan horen! GEK WORDEN is dan een understatement mag ik wel stellen denk ik en dus op die rit, begeleid onder een ritmisch belgerinkel, is de beslissing genomen dat ze naar achter vliegt! ASAP!!

Ik poetste het stoeltje, stopte Nijn (de slaaprol) in het wasmachine en zette hem te koop op diezelfde tweedehandssite. Sneller dan verwacht mocht hij verhuizen maar ik was nog niet klaar met mijn huiswerk. Er zijn zoveel soorten en modellen dat ik door de bomen het bos niet meer zag. Gelukkig konden we dankzij Miro's ex meerijfiets wel nog lekker verder cruisen in tussentijd!

Eén ding wist ik zeker; het moest een slaapstand hebben maar meer eisen had ik nog niet.
Gelukkig was er nog de babybeurs. We hadden een Thule voorzitje (het vroegere Yepp) en van het merk was ik wel tevreden dus ik was aangenaam verrast dat zij er een standje hadden waar je de stoelen ongegeneerd kon testen. Ik viel haast in zwijm voor de RideAlong.
Toen ik hem bestelde kreeg ik de vraag waarom ik voor dit 'ouder' model ging. Wel de slaapstand is zijn grootste troef en ernaast de hoge zijkant waaraan ze zich perfect kan vasthouden. Dat miste ik echt met de nieuwere modellen. De driepuntsgordel is handig (doch blijf ik altijd wat panisch dat er vel tussen de sluiting komt) en gemakkelijk aan te spannen en de voeten doe ik losjes in de lus.
Je leest het; ik ben klaar voor vertrek!

Na wat kortere ritjes en een langere (met picknick!) van zo'n 22 kilometer is het stoeltje lichtjes gerodeerd. Het lijkt me heerlijk wat plekjes dichtbij huis te verkennen en te ontdekken waar je anders niet toe komt. Dus ik ging ijverig op zoek voor wat leuke fietsroutes.
Ik ga echter nog veel eelt op mijn billen moeten kweken (en een zeemvel en/of biefstuk ertussen steken) wil ik deze routes doen. Een enkele route is rond de 30 kilometer maar de meeste zijn eerder zo'n slordige 50 kilometer en nog veel meer. Ik lees trainen, trainen en trainen (en terwijl lach ik eens hard want ik ben totaal niet sportief) maar ik zou toch echt eens een echte fietsroutetocht willen doen dus ik voel een nieuwe uitdaging aankomen!

Alle tips regio Limburg over haalbare fietsroutes zijn dan ook welkom en moest het me toch niet lukken dan blijven we met plezier naar school en het ijssalon fietsen. Goede ijssalontips mogen dus zeker en vast ook komen.

En voor zij die het fietsstoeltje ook de moeite waard vinden; https://shop.monstertjes.be/thule-ridealong-89133269.html Hier kan je hem bestellen en nog meer info vinden! Ga ervoor en wie weet kunnen we samen Limburg ontdekken, per fiets!