"mama, wat hebben grote mensen tegen de Pieten"?
Nog een 3 tal weken en we wuiven Sinterklaas weer uit. Hij vertrekt dan weer met zijn stoomboot en Pieten naar Spanje nu hun werk er hier op zit. De kinderen zijn tevreden en de volwassenen... tja, wat met de volwassenen?
Ooit was Sinterklaas een kinderfeest.
Vroeger op de Chiro was Christus Koning de hoogdag van het Chiro-jaar en sloten we gezellig af in de zak van de Sint. Of beter gezegd; ik was er te braaf voor maar anderen belanden steevast (met op de koop toe nog enkele klappen van de roe) in de zak. Lol dat we hierin hadden. Zelfs zij wat het grote verhaal van de Sint nog niet kenden hadden pret voor tien. Kortom; Een magische zondagnamiddag met prachtige herinneringen .
Nu ben ik mama van twee en laat me niet zo goed zijn in het bewaren van geheimen. Ik probeer heus te zwijgen hoor maar onbewust vertel ik het dan toch wel weer op de een of andere onhandige manier. Ik heb er dan ook voor gekozen om het geheim van de Sint steevast eerlijk te vertellen. Geen gedoe en niet continue mijn woorden wikken en wegen. Geen stiekem winkelen en cadeautjes verstoppen. Me niet in zeven bochten moeten wringen om toch maar niets te verraden. Niet liegen tegen de kinderen en ze niet in fabeltjes doen geloven want welke mensen doen de dag van vandaag nog zoveel moeite voor iemand en vragen niets in ruil??
Ja, dat was het plan en zo voer ik het dus ook uit. Alleen kan ik met enig leedvermaak melden dat het allemaal heel anders heeft uitgepakt. Hoe meer ik vertel dat de Sint niet bestaat hoe meer Miro ervan overtuigd is dat ik grapjes maak en hoe meer hij gelooft in de goed heilig man. Op alle vragen heeft hij een antwoord. Zelfs aan wandelende paarden op steile daken twijfelt hij niet. Stiekem is het best wel grappig en mooi om te zien hoe gedreven en gepassioneerd hij hierin nu is en hoe hij ook zijn zus erin mee betrekt... Die dan ook nog eens even enthousiast blijkt te zijn en het liefste van alles momenteel naar de Club van Sinterklaas en het pratende paard kijkt..
Tot er vandaag dan de ultieme vraag kwam... "Mama, waarom zijn sommige mensen tegen Piet" ???
Daar stond ik dan. Mijn hersenen draaiden in no time overuren; wat is een passend antwoord hierop??? In een fractie van een seconde passeerden vele antwoorden door mijn hoofd die ik kon, wou of best zou antwoorden maar ik wist niet veel uit te brengen. Snel overschakelen op wat anders in de hoop dat hij zijn vraag vergat bleek gelukkig een succes. Schitterend staaltje "negeerwerk" van mezelf!
De vraag is echter niet meer uit mijn gedachten gegaan. Wat vertel ik hem het beste? De woorden "slavernij", "racisme" en "discriminatie" zijn nog wereldvreemd voor hem. Het onschuldige wat we zo toejuichen doorbreken en de last van deze woorden op zijn schouders leggen is ronduit unfair dus absoluut niet aan de orde. Voor deze keer niet de waarheid, dat staat al vast!
Een tweede optie was (heel erg slecht) om uit te leggen dat onze donkerdere medemens het niet zo leuk vind als kindjes hem vragen of hij een Piet is maar dan zou ik het probleem gewoon afschuiven op anderen dus dat is ook al geen optie. Trouwens, Miro's vriendje vind het net leuk dat hij de Piet mag spelen en Miro de Sint. :-)
Hhmm wat blijft er dan nog over. Lichaamshygiëne in de strijd gooien lijkt me best wel prima. "Sint vond de pieten veel te vuil en heeft ze allemaal onder de douche gezet". Er zit iets in... Maar ik hoor het al afkomen. "Waarom wassen ze zich dan niet alle dagen voordat ze op TV komen" en "waarom zijn sommige wel nog zwart, moeten die niet in bad van de Sint" en ga zo maar verder.
Dus ik vraag me af; schaffen we het hele Sint gedoe niet beter af? Laat hem van zijn oude dag genieten in zijn Spaans kasteel en de hele heisa is over en uit. Geen gestreste kinderen meer, geen discussie, geen overbodige dure cadeautjes en geen sugar rush meer . We kunnen onze kerst(winter)boom reeds in oktober opzetten en genieten van de heerlijke sfeer die de lampjes van zich afstralen. Allemaal pluspunten ware het niet dat er weer een stukje magie van de kindertijd zou verdwijnen. Want ondanks alle bovenstaande argumenten blijft de verbazing van de inhoud van hun schoen (of bord) geweldig. Vroeger wakker worden nadat ze eerst niet in slaap konden vallen omdat ze steevast het paard op het dak horen wandelen. De pretoogjes en vreugdedansjes. Ik smelt al met de gedachte alleen.
Dus ik blijf met zijn onbeantwoorde vraag in mijn hoofd. Wat zeg ik hem als hij vraagt wat grote mensen tegen Piet hebben? Niet tegen ZWARTE Piet, niet tegen ROETVEEG Piet en ook niet tegen BLANKE Piet want dat verschil ziet hij zelfs niet.
Mij interesseert het echt niet welke kleur hij heeft. Ik vind veeleer de mensen die hier heisa over willen maken te veel tijd hebben en vooral met een luxe probleem zitten (want oh ja wat zou ik graag geen andere zorgen hebben en me zodoende druk kunnen maken over de huidskleur van een verzonnen mannetje dat amper 3 weken in ons land is). Wat me wel stoort is dat ik door zowel de pro- als door de anti actievoerders nu wel mooi met een probleem zit waarop ik geen passend antwoord weet.
Bedankt mannen!